Crna ženska rukavica na stolu

»CRNA ŽENSKA RUKAVICA NA STOLU«, pjesma objavljena prvi put u zbirci poezije Knjiga pjesama (Beograd 1931), a kao dio ciklusa O vremenu i o smrti u knjizi Pjesme u tmini (Zagreb 1937), te konačna verzija u knjizi Poezija (Zagreb 1969). Sonet je s rimama abba/acca/ded/ede.

Motiv naborane ženske ruke, koju pokriva končana rukavica, slika je smrti što se javlja kao neizbježnost. Pažljivom deskripcijom Krleža na ženskoj ruci ocrtava preciznu »anatomiju smrti« (»dugi tanki prsti, članci krhki, /nokti modri, nagnjili i prhki«). Umornu i jadnu kretnju ženske ruke (»mekana, kô glina lončana«) K. uspoređuje s dokončanom predstavom. Takvo poimanje života kao besmislene i besciljne glume ne dovodi do finalne rezignacije. Dapače, znak smrti prisutan u opisanoj slici u čovjeku budi revolt. Uspomene koje nadiru izazvane tankim znakom smrti, u čovjeku bude »prkos, lavlji, silan, jak!«.

Na. Pe.