DAVIDOVIĆ, Ljubomir-Ljuba (Mrav)

DAVIDOVIĆ, Ljubomir-Ljuba (Mrav), političar (Vlaško Polje, 24. XII. 1863 - Beograd, 19. II. 1940). U početku političke karijere član je Radikalne stranke, ali se od nje odvaja i 1902. osniva Samostalnu radikalnu stranku s kojom 1919. ulazi u Demokratsku zajednicu (od 1920. Demokratska stranka). Bio je ministar prosvjete u vladi Srbije (1904, 1914-17) i u vladama N. Pašića i S. Protića (1918-19), a 1919-20. i 1924. predsjednik je vlade. Kao političar bio je pristaša, ublaženog centralizma i u vezi s tim zauzimao se za djelomičnu reviziju Vidovdanskog ustava. U vrijeme diktature angažirao se oko okupljanja opozicijskih grupa i usklađivanja njihovih programa.

Krležin otpor prema ovom političaru objašnjiv je činjenicom da je Demokratska stranka, na čelu s Davidovićem, u zajednici s radikalima nametnula Vidovdanski ustav. U eseju Stjepan Radić u Beogradu (Književna republika, 1926. knj. V, br. 1) K. ističe da Davidović zastupa ideju integralnog jugoslavenstva i centralističko-unitarističko uređenje države, da je pobornik vidovdanskog režima te da slijedi politiku »prisajedinjenja« prečanskih, »crno-žutih« krajeva, nastojeći je, u odnosu na radikale, ublažiti zauzimanjem za poštivanje demokratskih institucija, prije svega parlamenta, kao i sporazumom s Hrvatima, tj. s Radićevom strankom. Razdoblje njegove vlade 1924. K. faktografski prati u eseju Kalendar jedne parlamentarne komedije (Naprijed, 1953, 1).

Mo.St.