JOVANOVIĆ, Ljubiša

JOVANOVIĆ, Ljubiša, glumac (Šabac, 1. X. 1908 - Beograd, 15. VII. 1971). Završio učiteljsku školu, nastupao u amaterskim kazalištima u rodnom gradu, volontirao u beogradskom Narodnom pozorištu, pohađao tečajeve glume u Pragu i Berlinu, dobio angažman u Beogradu, a 1929. prešao u zagrebački HNK, gdje ostaje do 1940. U ratu član Kazališta narodnog oslobođenja, s kojim 1944. dolazi u Beograd gdje nastupa (do 1961. u Narodnom pozorištu, poslije u Jugoslovenskom dramskom pozorištu) do smrti.

Naklonjen realizmu i naturalizmu, ponajbolja glumačka ostvarenja dao u komedijama B. Nušića, dramama L. N. Tolstoja, I. Cankara, M. Matkovića, D. Mihailovića i dramatizacijama romana F. M. Dostojevskog. Zapažen i u »klasičnom repertoaru« (Sofoklo, W. Shakespeare). Nastupao na filmu, radiju i televiziji.

Kao član Narodnog pozorišta tumačio Baruna Lenbacha (U agoniji, 1946. i 1959), Ignjata Glembaya (Gospoda Glembajevi, 1952) i Kaja Anicija Severa (Aretej, 1959). U ulogama Baruna Lenbacha i Ignjata Glembaya nastupao i u Splitu. U Jugoslovenskom dramskom pozorištu bio Domaćinski (Na rubu pameti, 1963). Pristupajući tim likovima naturalistički i realistički, nastojao ih je glumom što više približiti »društvenoj sredini« iz koje su, po njegovu sudu, »potekli«; naglašavao okrutnost koja se skriva pod maskom civilizirana ponašanja.

LIT.: R. Josimović, Krleža na beogradskoj sceni, Miroslav Krleža (zbornik), Beograd 1967.

B. Sen.