Mrtvo djetinjstvo

»MRTVO DJETINJSTVO«, sonet prvi put objavljen u Knjizi pjesama (Beograd 1931), a kao dio ciklusa O vremenu i o smrti u knjizi Pjesme u tmini (Zagreb 1937). U konačnoj verziji objavljen je u knjizi Poezija (Zagreb 1969). U prva dva katrena nalaze se obgrljene rime abba/abba, dok su terceti organizirani cdd/dcc. Pjesma se može podijeliti na dva dijela. U dva katrena Krleža ispisuje stihove dokumentarnoga značenja. Rabeći lirske motive žuborenja potoka, cvata bresaka i povezujući ih u cjelinu sa suprotstavljenim motivima uveloga blijedoga sjaja koji trne, plamenoga gorenja koje gasne i govorenja mrtvih stvari, K. ostvaruje uokvirenu idilu u kojoj se s pozicije promatrača oslikava prolaznost. Na kraju obaju katrena K. upotrebljava asonancu (»ko raj je cvao kraj«; »odsjaj, sjaj i kraj«) i tako zvukom dopunjava sliku idile. Terceti, za razliku od katrena imaju supstancijalno značenje koje objašnjava i problematizira ono što je kao problem prepoznato u prethodnim stihovima. Radi se o čovjekovoj sklonosti da retrospekcijom pokušava prividno zaustaviti vrijeme koje protječe. Globalna metafora kratkotrajnosti čovjekove sreće jest djetinjstvo u svojoj čistoći i nevinosti. Njemu je suprotstavljena gruba slika realnosti zrele dobi.