Nemirna noć

»NEMIRNA NOĆ«, pjesma prvi put objavljena u knjizi Pjesme u tmini (Zagreb 1937), u ciklusu O snovima, o samoćama i o mjesečini. U konačnoj verziji ciklusa objavljena je u knjizi Poezija (Zagreb 1969). Sastavljena je od sedam dvostiha u pravilu bogate i parne rime (aa/bb/cc/dd/ee/ff/gg). Stihovi su pretežno jampske i trohejske intonacije. Atmosferu »mlačnih soba« Krleža prikazuje naturalistički karakterističnim turpizmima (»gnjiju gnjili nesni«). U pjesmi prevladava mračna atmosfera užasa, koje se prisutnost naglašava gradacijom. Tjeskoba i slutnja strašnoga pripada i lirskom subjektu (»Čas tišine, nesna, oči crvene, / umor tijela, ruke drvene«), mračnoj noći kojom je okružen (»Talas vjetra plače u gluhome smiraju, / omorike pred krovom mračno sviraju«) i svijetu koji se u pjesmi, u metaforičkoj relaciji, označuje hiperbolom (»Glas pasji, strah i nemir nemira, / ranjavo bdjenje, užas svemira«).