POPOVIĆ, Radovan

POPOVIĆ, Radovan, publicist (Dub kraj Bajine Bašte, Srbija 11. VIII. 1938). Novinarstvom se počeo baviti u lokalnom listu Vesti u Užicama; god. 1966. novinar beogradske Politike: najprije dopisnik iz Sarajeva (1966-68) i Novog Sada (1968—73), potom novinar kulturne rubrike (1973-79) te urednik Kulturnog dodatka (1979-93). Objavio više biografskih knjiga o srp. piscima: Isidorina brojanica, 1978; Život Miloša Crnjanskog, 1980; Istina o Dučiću, 1982; Izabrani čovek ili život Rastka Petrovića, 1986; Voćka na drumu ili život Veljka Petrovića, 1986; Život Meše Selimovića, 1988; Ivo Andrić (fotomonografija), 1988; Andrićeva prijateljstva, 1992; Crnjanski (dokumentarna biografija), 1993; Knjiga o Ćopiću ili put do mosta, 1994; Priča o Sretenu Mariću, 1996. Autor je i Književne topografije pisaca Beograda XX veka te više knjiga sabranih intervjua i novinskih tekstova.

Kao novinar kulturne rubrike Popović je često izvještavao o kulturnim zbivanjima vezanima s imenom M. Krleže. Također, pišući biografije srp. pisaca susretao se s građom koja se odnosila na njihove osobne relacije s Krležom (M. Crnjanski, I. Andrić, V. Petrović). U monografiji Krleža i Srbi (Beograd 1997) polazi od teze da se ni jedan drugi nesrp. pisac nije bavio Srbijom i Srbima tako intenzivno kao Krleža, ali i da ni jednoj osobi izvan srp. kulture nije poklanjana tolika pozornost; bio je slavljen i osporavan, smatran uzorom i arbitrom, ali i sumnjičen kao mrzitelj Srba. Popović kronološki prezentira građu koja je vezana za Krležin odnos prema Srbiji, srp. povijesti, prijateljima i protivnicima iz Srbije. Uglavnom se služi citatima iz Krležine memoarsko-dijarijske proze, historiografske esejistike, putopisnih zapisa te knjige njegovih pisama. Beletristička, fikcionalna djela nisu uzeta u obzir, jer su u njima srp. teme najčešće sastavni dio iskaza likova pa se ne mogu izravno pripisati Krleži. Kao važan izvor građe poslužile su mu i knjige Čengićevih razgovora s Krležom te Lasićeva knjiga Krleža. Kronologija života i rada. Također se koristi i tekstovima iz dnevnog tiska (Vjesnik, Politika, Borba). Najvrjedniji dio knjige su dosad manje poznati ili potpuno nepoznati detalji iz Krležine biografije do kojih je Popović došao uvidom u arhivske zbirke Rukopisnog odeljenja Matice srpske, Arhiva SANU, Arhiva Jugoslavije i Arhiva J. Broza-Tita te pregledom osobne korespondencije P. Dobrovića, J. Broza-Tita, M. Đokovića i P. Stefanovića. Često se služi i citatima iz memoarskih zapisa M. Đilasa, M. Ristića, D. Medakovića, D. Mihajlovića Mihiza, D. Ćosića, E. Koša i drugih reprezentativnih osoba srp. kulture koje svjedoče o vlastitim kontaktima s Krležom i njegovu utjecaju na kulturni i polit. život u Srbiji. Prvi dio knjige, koji se bavi Krležinim vezama s Beogradom do 1945, zasnovan je na poznatim izvorima i ne donosi bitno novu činjeničnu građu; drugi je bogatiji i prikazuje uvjerljivo intenzivnu Krležinu suradnju s nizom pojedinaca i institucija, te složenost i dinamiku te suradnje koja je obilovala usponima i padovima. Premda ponekad inzistira na pitoresknim detaljima, u kojima postoji i skandalozna crta, Popovićeva knjiga je važan prilog rekonstrukciji cjelovite Krležine biografije.

Vel. V.