Predgovor katalogu izložbe Petra Dobrovića

»PREDGOVOR KATALOGU IZLOŽBE PETRA DOBROVIĆA«, kratak predgovor za Dobrovićevu postumnu izložbu (Beograd 1955). Krleža taj tekst počinje konstatacijom o lapidarnosti Dobrovićeva izraza te pohvalom kolorizmu u njegovoj interpretaciji subjektivne radosti. Dobrović je slikar koji »nije opisivao ni pripovijedao«. Njegove su likovne inspiracije čisti odnosi boja u »formuli fauvističkoj« i u širokom rasponu »pune i bogate game«. Bio je uvjeren da je umjetnička svijest »najviši uspon lirske spoznaje«, a da svojom »umjetničkom egzaltacijom« naglašava stvarnost. Izgrađujući slikarski izraz na postulatima plastičnosti, protkao ga je kolorizmom »više dramatskim nego lirskim«. Tek se na kraju njegova opusa javlja lirski ton: »u pastelima poslije Ženeve« i u sumornim dunavskim motivima (iz 1941) kada je stvarao »svoje posljednje slike«.